Les descriptions suivantes sont disponibles pour ce manuscrit

  • P. Gabriel Meier, Catalogus codicum manu scriptorum qui in bibliotheca monasterii Einsidlensis O.S.B. servantur. Bd. 1, Einsiedeln 1899, p. 272-273.
    (Description standard, affichée actuellement)
  • Lohr Carolus, Aristotelica Helvetica, Scrinium Friburgense (Sonderband 6), Freiburg 1994, S. 176.
    Voir la description additionnelle
Einsiedeln, Stiftsbibliothek, Codex 299(192)
Public Domain Mark

P. Gabriel Meier, Catalogus codicum manu scriptorum qui in bibliotheca monasterii Einsidlensis O.S.B. servantur. Bd. 1, Einsiedeln 1899, p. 272-273.

Titre du manuscrit: Bartholomæus Glanvilla de proprietatibus rerum etc.
Période: S. XIV.
Ancienne Cote: Fol. 117.
Support: Membr.
Volume: 351 pp. (recte 350 quia 268 omittitur.)
Format: 323 x 225.
Composition des cahiers: Quaterniones (duodena folia) signantur Ius-XVus.
Mise en page: Binæ columnæ, excepto p. 339-344 ubi sunt quaternæ.
Reliure: Tabulæ ligneæ corio albo obductæ.
Sommaire:
  • P. 1-289 [Bartholomæi de Glanvilla]: de proprietatibus rerum libri XIX. Cum proprietates rerum secundum substantias …–… omnium bonorum qui est deus sublimis et gloriosus vivens in secula seculorum. Amen. >Explicit liber de proprietatibus rerum et ut auctor legentibus cognitionem nominum magistrorum daret autenticorum posuit nomina singulorum.< In fine index auctorum.
    • Liber sæpe editus. Cf. Hain, Repert. 2498-2511. Inter incunab. nostra extat nr. 2505 Nurenb. 1483. sign. nr. 236.
    • De auctore (c. a. 1360) cf. Fabr. bibl. lat. 1, 167.
  • P. 290-338 Liber Alberti ⎮Magni, de compositione hominum et de natura animalium.⎮ Expedito libro de proprietatibus rerum incipit liber de hominis compositione et de naturis animalium sive de piscibus et de naturis avium et de morbis eorundem de quibus in antehabitis non fecimus mentionem. Nos tamen adhuc sub alterius libri …–… caligarum modum dilatentur. Hec de piscibus dicta sufficiant.
    • Ed. inter op. Alb. M. ed. Jammy T. VI, 575-661. In codice adduntur pauca De inferno et de Ethna monte.
  • P. 339-345 [Registrum de curia Romana quod vocatur Provinciale Tancredi.] Isti sunt episcopi Romanorum pontificum, qui non sunt in alterius provincia constituti. Hostiensis, Portuensis …–… Hardini Sutraquini. >Explicit provinciale quod excerpsit magister T. de libris romane ecclesie ubi hec plenarie continentur.<
    • Rarum opusculum, quod præter in bibliotheca Bambergensi Jæck (Beschreibg. v. Handschr. d. Bamb. Bibl. I p. 142. nr. 1127-1130) nullibi se invenisse dicit.
    • De auctore (✝ 1240) cf. Gesner, Bibl. 607.
    • Fabr. bibl. 3, 512.
    • Savigny. Gesch. d. röm. Rechts. 5, 131.
  • P. 345-348 >De consecratione romanorum imparatorum [sic].< Cum rex in imperatorem electus pervenerit Romam ad portam Collinam …–… et hec s. evangelia.
    • Ut in codice Thuricensis universitatis C. 33 f. 149b-160b ex quo edidit Ant. Diemand, Das Ceremoniell der Kaiserkrönungen. (Hist. Abhandl. v. Heigel et Grauert IV.) 134-142. Cf. ibid p. 22 et 29. Iste ordo in usu fuisse videtur pro coronatione Friderici II. Codex Thuricensis scriptus est anno 1277 per fatrem Lutoldum de Reginsberg estque nostro aliquantulum fusius.
    • Cf. etiam Pertz, Mon. Germ. Legg. II, 531-548.
  • P. 348-349 >Forma iuramenti quod prestabit rex Romanus domino pape cum forma privilegii quod idem concedit eidem.< In nomine sancte …–… testes autem etc.
    • Ed. Diemand l. c. 144-146.
  • P. 349 [Excerptum ex privilegio Constantini.] Constantinus imperator quarto die sui baptismatis privilegium Romane ecclesie contulit in quo ita inter cetera legitur: Ut pontifìcalis apex …–… stricti se cogitur obligare.
    • Cf. additamenta ad Librum Pontificalem, Migne P. l. 127, 1529-1530; ib. 8, 567-582.
    • De edit. etc, Grauert, Hist. Jahrb. 3 (1882) 3-30;
    • Potthast, Bibl. 346.
  • P. 349-350 Numerus cardinalium et ti[tulorum (?)] Tempore quo natus est Jesus Christus …–… ad V. patriarcharum ecclesiarum ministerium.
    • Cf. Pertz, Archiv 8, 742.
  • P. 350-851 De plantationibus arborum. Modus insertionis multiplex est, sed magis …–… cum malleo forti. Desinit abrupte. Auctores citantur Aristoteles, Bachardus, Palladius. Hinc inde occurrunt voces germanicæ.